Prachtig mens

Het spijt me te moeten zeggen maar jij leeft niet. Niet nu althans. Soms voor eventjes doe je het. Dan ben je in prachtig genot en geluk en soms kan zelfs huilen genot geven. Je vergeet dan voor een kort moment de toekomst en verleden. Je vergeet te denken. Je ‘bent’ in plaats van wat je denkt dat je bent, waar je bent geweest of naartoe zult gaan.
Het moment geeft je in wat te zeggen of te doen. In dat bijzondere stille moment ben jij weer één met God.

Dat denken, steeds maar aan verleden en toekomst, vaak in angst of berouw maar zelden in blijdschap weegt zwaar op je zonder je het door hebt. Het maakt dat je leven aan je voorbij trekt zonder je er met je aandacht bij bent. 
Vaak denk je ten onrechte dat het morgen beter zal zijn. Dat je dan de juiste stappen zal maken, de juiste knopen door zal hakken, de juiste personen tegen zal komen. Maar zie je dan niet dat je dit zelfde iedere dag denkt? Dit patroon steeds herhaalt? En dat daar dan ook juist de crux zit? Want het idee dat er morgen iets zal veranderen zal je nu, in dit ogenblik nooit en te nimmer helpen. Morgen denk je precies hetzelfde en zo blijf jij in een zelfontkennende cirkel ronddraaien. Want jij bent niet je gedachten over morgen. Jij bent nu! Jij zal nooit niet zijn. Het is eeuwig nu. Daarom ben jij eeuwig.

Jij blijft maar denken aan wat er niet goed is aan jou en aan je leven. Maar ‘goed’ en ‘fout’ zijn geen absolute tegenstellingen. Het zijn waarden die niet bestaan, alleen in mensenhoofden. Ik wil niet ontkennen dat mensen lijden. Dat doen ze zeker. Niet omdat ze per ongeluk in een foute scène zijn gerold maar omdat zij die scène bestempelen als ‘fout’. Je kunt daarom de dingen die jij in jouw leven afkeurt evenwel goedkeuren. Of als neutraal beschouwen wat ze in feite zijn. Jij lijdt omdat je gelooft in wat je denkt. Maar wat je denkt is vaak gebaseerd op ideeën van anderen. Zij zijn niet waar. Zij zijn je opgedrongen waardoor je van jezelf bent afgedwaald. Jij lijdt ook omdat jij niet in harmonie bent met jezelf. Kind van God. Jij gelooft namelijk niet dat jij licht en liefde bent en de wereld licht en liefde zijn. Niet meer. Vroeger, als kind dacht je daar anders over maar je hebt zoveel bewijzen gezocht om jouw ideeën te staven dat deze wereld tot een hel geworden is. Want wie zoekt zal vinden. En daarom kan jij de waarheid niet meer verspreiden en de wereld niet meer liefde geven dan jij voor jezelf en de wereld over hebt. Diep vanbinnen huil jij omdat je weet dat het niet waar is. De wereld verdient alle liefde evenals jij alle liefde van God ontvangt en waard bent.

Ten diepste wens ik dat jij deze opgedrongen ideeën over jezelf en de wereld kunt laten gaan. Laat het licht opnieuw op jou wezen schijnen. Het licht van God zal jou vertellen wie je bent omdat jij deel van zijn licht uitmaakt. Hoe kan hij niet van jou houden als jij deel van hem uitmaakt? Hij heeft je niet verbannen. Hij heeft je niet verlaten. Hij fluistert jou de waarheid toe. Jij ontvangt nog altijd zijn liefde. Voor eeuwig en altijd. 
Laat het ‘nu’ in geest samen met God jouw leidraad zijn en je zult zien dat het goed is voor alles en iedereen om je heen. Want is God niet in alles en alles in God? En zou God ooit de één liefde geven en de ander niet? Als God door jou heen werkt breng je heel de wereld liefde. Dat is leven. Al het andere is een nare droom.