Vandaag is het grote ontwaken begonnen

Je vraagt je vast af hoe ik dit weet en wellicht ook wat ik met ‘ontwaken’ bedoel.
Allereerst het ‘hoe’: het hangt in de lucht. Voelbaar als een broeierige mist. Een mist die nu nog dingen versluierd maar spoedig op zal trekken waarna de waarheid zal worden onthuld. Ik liep de avond waarin ik de eerste woorden van dit blog schreef naar buiten en keek naar de sterrenhemel. Deze was zo prachtig helder. Ik keek naar de helderste ster die voor mijn zicht een kruis leek. Als twee wegen die elkaar ontmoeten. Met elkaar in botsing raken maar ook samen komen. Ik voelde dat het niet lang meer kon duren voor er een grote verandering stond aan te komen en ik wist dat dit die de nacht en dag zou zijn. Het kantelpunt.

Dan het ‘ontwaken’: hiermee bedoel ik uiteraard het wakker worden. Wij zijn als volk lange tijd slapend geweest. Wij geloofden dat de systemen waarin en waarmee wij leefden ons voorspoed zouden brengen. Maar het bracht sommigen veel voorspoed en anderen veel tegenspoed. In werkelijkheid zijn wij één. De tegenspoed die een ‘ander’ treft zal ook ooit jou treffen en omgekeerd hetzelfde. Die ‘waarheid’ zal onthuld worden. Wij zullen begrijpen hoe de wereld werkelijk is. Hoe de systemen waarin wij leven werkelijk zijn opgebouwd. Niet zoals wij denken hoe zij zijn. Niet ons theorieën er over maar de waarheid in volle licht en glorie. Zodanig dat geen denkend wezen er meer omheen zal kunnen. In ontkenning zal kunnen blijven.
Geleidelijk en op zachte wijze zal het licht zich uitbreiden zodat angst, verdriet en boosheid beperkt zullen blijven. Desalniettemin zal het een schok veroorzaken en het bewustzijn dat wij één volk moeten worden willen we waardig leven en de schoonheid, bescherming en voeding van ons aarde behouden.

Wees niet gevreesd voor wat komen zal. Jou treft geen blaam. Jouw broeders en zusters treffen geen blaam. Je hebt geloofd in een destructief systeem zonder het werkelijk te weten. Voor jouw medemensen geldt hetzelfde. De tijd van vergelding, woede en pijn is voorbij.

Wees in liefde om liefde te ontvangen.

Het ego temmen?

Heb jij regels nodig? Beperkingen en verplichtingen om liefdevol met je medemens om te gaan?
Zou je stelen als het mocht? Het antwoord is ‘nee’. Als het mocht zou het geen stelen zijn. Dan zou het simpelweg lenen, krijgen of delen heten.
Zou jij een ander beschadigen als er geen wet was die dit tegen hield? Of misschien moet ik de vraag anders stellen; denk je dat er zonder wet die iemand niet toestaat een ander te beschadigen meer geweld zou zijn? Maakt het inkaderen en strafbaat stellen van bepaalde handelingen ons wereld veiliger of zullen geweld en pijn even zo goed aanwezig zijn omdat het in de menselijke aard zit?
Wanneer het om het even is, is het dan niet handiger om ‘de aard van het beestje’  eens grondig onder de loep te nemen? Misschien zelfs bij jezelf te beginnen en je tegelijkertijd verantwoordelijk voelen voor een ander.
Dat jij niemand beschadigd betekend niet dat het je niet raakt wanneer een ander dat wel doet. Wanneer een ander jouw broeder of zuster,  geweld aan doet raakt dit jou ook gezien de verbondenheid die jij ontkent. Het raakt zelfs de geweldpleger zelf. 
Het kan je misschien niets schelen omdat je de verbondenheid die er wel is diep hebt weggestopt maar dat betekend niet dat je er geen schade van ondervindt. Wat jouw medemens schaadt, schaadt jou ook.
Nu begrijp ik wel dat je niet de hele wereld kunt redden. Maar wat je wel kunt beseffen is dat jouw gedachten, en als gevolg daarvan jouw acties heel jouw wereld beïnvloeden. Het cliché ‘voor een betere wereld begin je bij jezelf’ kan je maar beter afstoffen en in de praktijk gaan brengen want dat is wat de wereld hard nodig heeft wil ze ook voor jou leefbaar blijven. 
Deze boodschap geldt voor iedereen. Van timmerman tot accountant, van minister tot politieagent.
Dus wil jij in een wereld leven waar steeds hardere maatregelen nodig zijn om de ‘aard van het beestje- oftewel ego’ te temmen dan moet je vooral jouw ego de leiding geven over je bestaan. Geloof je dat verbinding de weg tot liefde is besef dan dat jouw ego angstig is en niet getemd moet worden maar gerustgesteld. 

Er staat je iets belangrijks te doen

Weet jij eigenlijk wat je hier komt doen? Niet op deze site bedoel ik (al kan het interessant zijn een antwoord op die vraag te hebben) Ik bedoel, wat kom je doen, dit leven op deze planeet. Heb jij ooit bij die vraag stil gestaan? 

Heb je je ooit zó nutteloos gevoeld dat je dacht; jee, had ik maar een doel in dit leven! Iets belangrijks te doen!
Of heb je, net als ik altijd al dat gevoel gehad? Dat je ooit iets heel belangrijks te doen staat in dit leven. Zowel voor jou zelf als voor de mensheid en al het andere leven? Vanuit een diep gevoel van liefde en zorgzaamheid.
Ik hoop het wel want ik weet dat jij iets belangrijks te doen hebt! Zelfs als jij het niet weet of geloofd. Het kan namelijk niet zo zijn dat ik wél iets belangrijks te doen heb en jij niet. Weet je waarom? Alles is namelijk even belangrijk, en ieder is even belangrijk. Alle handelingen zijn even belangrijk, het één doet niet onder voor het ander.
Wat doet het er dan allemaal in godsnaam aan toe! Zul je denken. Weet je waarom alles even belangrijk is? Omdat alles altijd en keer op keer naar hetzelfde punt evolueert. Het uitgangspunt ‘God’. Hoe je het ook went of keert, het eindpunt en zowel het begin zal altijd God zijn.
Hoe je bij God komt is jouw keuze. In een rechte lijn of via vele omwegen. Het kan allemaal. 

Toen ik klein was voelde (wist-weten) ik dat me iets belangrijks te doen stond. Het was mijn hele leven aanwezig dat gevoel zonder dat ik er vragen over stelde. Nu weet ik wat het betekend; Ontwaken tot God (God herinneren) Waarom dat belangrijk is voor anderen?
Als ik mij God kan herinneren kan jij dat ook. In God zijn wij verbonden.

Wees nooit in angst om liefde te verliezen, want je hebt al verloren

Ik wilde me niet uitspreken over de toestand die Nederland en de rest van de wereld momenteel treft. Ik wilde dat niet omdat ik wens dat iedereen die hier leest zich welkom en goed voelt. Ik wil niet dat mensen die hier komen het gevoel hebben dat ze slechts over mijn mening leren. Want het gaat hier niet over meningen. Mijn mening doet er niet toe. Die is alleen gebaseerd op ideeën en een handjevol ervaringen in een wereld vol illusies. Dat is nu juist niet waar het me om te doen is. Wat ik hier wil delen is wat God mij doorgeeft en bovenal mijn boodschap dat jij evengoed met God kunt communiceren als ik dat doe. Dat is de belangrijkste boodschap. Want wie met God spreekt zal weten wat waar is. Niet omdat hij zelf denkt te weten wat waar waar is vanwege wat hij in de wereld gezien heeft maar vanuit een weten omdat God het hem verteld. Waarheid is een weten, een voelen zonder dat intellect daarbij betrokken is. Beter dan dat kan ik het niet uitleggen. 
Ieder die luisterd naar God en besluit niet alleen te spreken zal weten. 
Hoewel ik mij dus niet wilde uitlaten over de situatie waarin de wereld zich bevind heb ik besloten jullie toch niet te onthouden van wat ik heb doorgekregen (hoe belachelijk dat ook mag klinken) 

Het is hoopgevend maar vraagt ook om alertheid en volharding. Op die hoop hebben wij allemaal recht. Hier dus in kort fragment wat mij werd meegedeeld:

Wat God mij zei was dat de WHO liegt. Dit werd mij al enige tijd geleden mede gedeeld. Toen ik de naam voor dit blog had doorgekregen en pas was gestart. WHO-LY (en ik weet hoe stom het klinkt dat ik LY vertaal naar liegen want in het Engels is een leugen natuurlijk ‘lie’ . Maar God spreekt wel vaker in symbolen, gevoel en beelden omdat taal altijd tekortschiet. Dit was wat ik doorkreeg. Ik kan er verder ook weinig aan doen). Het antwoord op WHO-lie (of ly) is natuurlijk love. Deze wetenswaardigheid bleef steeds bij me. Hoe en waarover de WHO liegt wist ik toen ook niet direct tot het Coronavirus uitbrak. Toen was het me duidelijk. 
Zelf ben ik dan ook nooit bang geweest voor het virus op een paar korte momenten na (waarvoor ik het gebed, zie eerdere blogs, doorkreeg) 
Hoewel ik niet echt bang was voor het virus was ik wel huiverig voor de regering en hoe ons maatschappij zich verder zou ontwikkelen. Dit, omdat ik al langer de broeierigheid voelde dat er iets groots staat te veranderen. Iets op wereldniveau en dat regeringen hierbij een grote rol spelen. Vraag me niet waarom. Ik had gewoon dat gevoel. Ik weet hoe jullie over ‘gevoel’ of in andere bewoording ‘intuïtie’ denken. Over het algemeen een vieze term geworden. Maar bedenk dan dat er veel dingen in ons wereld niet juist zijn. Verwisseld of op zijn kop. De dingen van waarde lijken zonder waarde, de dingen die van waarde lijken zijn zonder waarde voor het grote goed.
Ik heb God daarom steeds gevraagd hoe dit verder gaat. Wat het doel is. Waar dit thema voor staat (alles in het leven heeft symbolische waarde. Het leven is als een puzzel waarvan wij pas achteraf de betekenis zullen kennen en begrijpen)

God gaf door:
Het coronavirus is er en toch ook niet. Het is er maar is lang niet zo gevaarlijk als wordt gedacht. Want dat is het probleem. Het denken en de manier waarop; namelijk dat het een gevaar is.
Dit weet de WHO en enkele machthebbers uit verschillende delen van de wereld weten dit ook. Zij weten dat wanneer collectief geloofd wordt het waar zal zijn. Dit geloof is waar mensen aan overlijden. Iemand zelf hoeft niet persé hardnekkig in het virus te vertrouwen maar kan ook beïnvloed worden door anderen (gezien de verbondenheid die jullie ontkennen) Wanneer iemand sterk genoeg van geest is om het zogenaamde virus te ontkennen zal hij niet ziek kunnen worden. 
En dat is alles wat betreft het virus zelf en de remedie lijkt me duidelijk. Stoppen met waarheid toekennen aan iets dat net zo goed onwaar kan zijn. 

Ik: Dan is er nog de vraag ‘waarom’? En deze stelde ik God en hij gaf mij het antwoord

God: Macht.
Het virus wordt gebruikt als een test om te zien hoe ver men (machthebbers) met het volk kan gaan. Oftewel hoe beïnvloedbaar ze is.
Hoeveel macht heeft de top van de wereld nog om het volk de kant op te krijgen die hen zint, wanneer het ze zint.

Ik: Maar waarom zou iemand die macht willen? Waarom zou iemand willen dat er een bepaalde richting op wordt gedacht? Waarom die angst.

God: Macht is wat het is. Controle. Controle hebben geeft een kick. Daarbij zorgt het ervoor dat degene die macht heeft veilig is. Het is het aloude ‘eten of gegeten’ worden. 

Ik: Maar het is dus een test?

God: Juist.

Ik: En wat als we de test goed doorstaan als volk laat ik maar zeggen?

God: Dan weet men dat ze alle kanten met jullie op kunnen. Maar wees niet gevreesd want het zal niet gebeuren. Het volk blijkt niet slaaf genoeg.

Ik: Gelukkig. Maar dan? Wordt er nog iets ontmanteld?

God: Ja en nee. Er zullen bepaalde dingen naar buiten komen die mensen laten inzien dat ze in een op-zijn-kop-maatschappij leven. Maar er zal nog heel veel verborgen blijven dat in de loop der tijd het licht zal kennen.

Ik: Maar kunt u me vertellen hoe het verloop voor pak hem beet de komende 20 jaar zal zijn en of we de goede kant op gaan?

God: De goede of slechte kant hangt altijd af van de kan die je op wilt. Het hangt dus van jullie als één volk af welke kant jullie verkiezen op te gaan. Om het je gemakkelijk te maken zal ik zeggen dat jullie verbondenheid boven afscheiding gaan verkiezen. Het globale beloop is als volgt:

Men is al enigszins immuun geworden voor de verspreiding van angst. Machthebbers  zullen erachter komen dat de invloed niet reikt tot waar men het wil hebben. Uiteindelijk zal men het opgeven en sterven ideeën om vrijheden in te perken een stille dood. Machthebbers vrezen het volk en zullen ook woedend zijn. Het volk heeft teveel praats en zal monddood gemaakt moeten worden. Er zal woede worden aangewakkerd tussen volkeren. Maar de woede zal niet duren omdat men, het volk de opzet in gaat zien. Politie en leger zal de kant van liefde kiezen en daarmee is de macht van de verdeeldheid verloren. Er zal verzoening zijn en het volk zal één zijn en een vuist maken tegen de krachten die de macht willen behouden en zij zullen vluchten. Maar vluchten kan niet meer want kwaad is geschied en liefde heeft al zege gevierd. Mensen zullen steeds vaker hun liefdevolle kant, de kant die geloofd in eenheid kiezen. Dit maakt dat licht vaker op de kant van verdeling wordt geschenen en ingezien wordt hoe schadelijk dit uiteindelijk voor iedereen is en daarmee verwerpelijk. Zolang het volk deze kant blijft kiezen zal de wereld naar harmonie toe groeien in plaats van de chaos die jullie hebben veroorzaakt. 

Ik: ik kreeg het gevoel dat er toch nog een laatste battle zal zijn?

God: er zal door een klein deel altijd nog geprobeerd worden verdeling te zaaien. Dit kun je zien als laatste stuiptrekkingen. Jullie zijn het moe en zat. Hoe meer harmonie jullie zullen ervaren hoe meer het jullie zal beklijven. Jullie zullen de weg naar verdeeldheid vergeten. 

Ik: maar we moeten dus alert blijven?

God: zo zou je het kunnen noemen. Ik noem het liever liefde. Blijf in liefde en er kan niets fout gaan. Het tegenovergestelde van liefde is angst. Wees daarom nooit in angst om liefde te verliezen, want je hebt al verloren. 

Ik: dank u God. Mooier had u het niet kunnen zeggen. Amen

Taart

Wist je dat jij koningin bent. Koning. Vorst.
Vorst van jouw geest-rijk. Jouw koninkrijk. Niemand anders dan jij maakt daar de dienst uit. Tenzij je je macht weggeeft. Dat doe je trouwens vaak.
Misschien geloof je van niet maar kijk maar eens naar waar je in gelooft. Neem je geest, jouw koninkrijk maar eens kritisch onder de loep.
Het spijt me als je de schrik van je leven krijgt. Het was niet mijn bedoeling om je de stuipen op het lijf te jagen maar soms is het blijkbaar nodig om je ogen te openen.
Veel van wat jij denkt heb jij helemaal niet bedacht. Iemand anders heeft de scepter gezwaaid en bepaald hoe het er in jouw geest aan toe gaat. Als het alleen bij denkbeelden bleef zou de schade nog beperkt zijn maar jij weet net als ik dat denkbeelden de drijvende krachten zijn achter de acties die je onderneemt. Zodoende bestuur jij niet jezelf. Je bent een marionet geworden. Misschien niet bewust en degenen die jouw besturen zijn het misschien ook allang vergeten maar jij zit met de gebakken peren. 
Nu, is het dan geen tijd om van die gebakken peren een goede taart te maken? Een taart waarvan jij de smaak bepaald. Niet je vader, je moeder, je zus, je tante, de buurman of de buurvrouw. Jij. Het wordt tijd dat jij een nieuwe smaak creëert. Een smaak die jou aanstaat. Anderen hoeven het geen fijne smaak te vinden. Zolang je ze niet vergiftigd is het prima.

Het laatste paradigma

We hebben allemaal een verborgen agenda. Iedereen. Niemand uitgezonderd.
We hebben allemaal ideeën opgedaan tijdens de jaren van ons leven. Bepaalde ideeën zijn aan ons blijven plakken als lijm en hebben zodoende ons persoonlijkheid gevormd.
Niemand hier op aarde is zó verlicht dat hij geen ideeën meer heeft vanuit het verleden. Niemand is zó verlicht dat zijn ideeën zijn acties niet beïnvloeden. Er zijn wel mensen die dit pogen te doen. Mensen die hiermee verder zijn dan anderen. Deze mensen zijn niet beter, van meer waarde dan anderen. Ze zijn slechts een klein stapje verder in evolutie op de ladder van het bewustzijn.
Heeft iemand hier de waarheid in pacht? Niemand hier heeft de waarheid in pacht. We doen voorspellingen op basis van ervaringen in het verleden en beoordelen het verleden op basis van waar we nu staan. Nemen we ons plaats een moment later in op de tijdslijn dan zullen ons ideeën zijn veranderd. Is dat erg? Ik denk het niet. Ik geloof echter wel dat ons arrogantie te denken dat wij, waar we ook staan denken te weten wat waar is, ons belemmerd te groeien. We blijven in een cirkel ronddraaien tot we dit laatste paradigma onder ogen durven zien.

Het pad van je hart

Ooit volgde jij het pad van je hart. Ooit voelde je wat voor jou goed is. Je was je er niet bewust van. Je dacht er nooit over na omdat het een weten was. Je deed het gewoon. Je speelde vrij en blij en maakte je nergens zorgen over. Maar volwassenen die hun kracht waren vergeten begonnen jou te overspoelen met waarschuwingen, met angst voor de toekomst of spijt over het verleden. Zij maakten dat je overal over na ging denken. Alles dat je intuïtief voelde begon te wantrouwen. Net zolang tot je geloofde dat alleen jouw intellect je gids is op het pad dat leven heet.
Iedere keuze waarvoor je stond moest van A tot Z geanalyseerd worden. Hoe meer je dit deed hoe verder je verwijderd raakte van jouw ware gids, je hart.
En nu sta je hier. Ergens voel je de roep van je hart maar je kunt haar niet goed horen. Je geest overschreeuwd dat wat je hart kenbaar wil maken. Je geest overschreeuwd zelfs zichzelf dikwijls.

Het maakt je onzeker en wispelturig. Het maakt je moe. Het maakt je ziek.

Om het niet te voelen, dit dilemma in jezelf leid je jezelf af met het kopen van  spullen die je niet nodig hebt, met het eten van teveel chocolade, met het drinken van teveel wijn. Maar zoals ik eerder aangaf zal de roep van je hart nooit stoppen. Je kunt haar de mond niet snoeren. Want zij is wie jij werkelijk bent. En kun jij jezelf ontkennen?

Je verslavingen zullen je nooit het gevoel geven waarnaar je verlangt; De liefde van je hart. Het pad van je hart. De stem van God die de stem van het hart is in jou. 
Gelukkig is er een weg terug. Zoals je op dit punt gekomen bent zo ga je ook terug. Maar ditmaal negeer je niet de stem van je hart maar de stemmen in jouw hoofd.
In het begin zal dit moeilijk zijn want ze schreeuwen zo hard. Maar hoe vaker en langer je ze negeert hoe stiller ze worden en hoe beter jij de stem van je hart kunt horen. Jij bent vrij om te kiezen naar wie je wilt luisteren.
De stem van jouw hart zal je steeds beter kunnen herkennen. Want nooit zal ze schreeuwen. Nooit zal ze woedend zijn. Nooit zal ze haar gelijk eisen. Wat ze verteld zal eerlijk en waar zijn. Oprecht. Zonder jou of een ander aan te vallen.

Luister maar eens

Als het leven oneindig was

Wat als het leven oneindig was
Een bloem altijd in bloei

Je hart voor eeuwig warm en zacht
Jou eeuwig altijd trouw

Zou jij jouw hart dan trouw zijn?
Behoeden voor de kou?

Vechten voor wat haar liefde is?
Voor eeuwig aan haar zij

Dan zou het leven jouw liefde zijn
Voor altijd dichtbij

En als het leven eeuwig was
Wat zou jij dan doen?

Je vijanden vrienden noemen
Als onkruid en bloemen

Je zou familie zijn van ieder die je zag
Want eeuwigheid doet waarlijk zien
Je hart voor altijd zacht

Het zou altijd zomer zijn
Zomer in je hart

Want winter kan alleen bestaan
Wanneer vijanden geen vrienden zijn

De wereld naar eindigheid is gegaan

Geef je waarheid het voordeel van de twijfel

Ruth Hubbard: “Truth is in the eye of the beholder”

Maar wat als je eens niet zou kijken. Nu niet, en niet naar de herinneringen die je hebt vastgelegd of zelf gecreëerd.
Wat als je alles zou vergeten. Dan zou er geen eigen ‘Truth’ zijn. Er zou niets zijn, zal je denken. Maar wat is niets.

Niets is leeg. Niets is ruimte. Ruimte is plaats voor iets anders.Wat zou die lege ruimte dan vullen? 

Lijkt het je interessant om dat te ervaren? 

Lastig kan het lijken om te vergeten. Ruimte te maken. Maar je hoeft niets te doen. Sterker nog, doe niets. Twijfel alleen. Aan alles dat jij voor waar aanneemt.
Geef je waarheid het voordeel van de twijfel. Dat laat jouw waarheid uiteen brokkelen. Wanneer dan jouw waarheid is vergruisd zal er niets overblijven. 

En als je dan genoten hebt van dit niets, vraag dan eens aan iets wat waar is.

Ik weet zeker dat je het mooi vindt

Openbaring

En toen zag ik
En het was wonderschoon
Ik zag niet omdat ik slimmer geworden was
Ik zag omdat ik mijn zogenaamde slimheid had verworpen en was gaan luisteren naar een waarheid die ik nog niet kon
En ik zei dank
Er was niets dat ik anders had kunnen doen
Dank
Het was het enige waardige

En ik wachtte tot een volgende openbaring tot mij zou komen
En het gebeurde
Want wie vraagt zal krijgen
Altijd
En het werd nog schoner
Helderder
Ik zei dank omdat dit het enige was
En mijn dank was nog groter

En met iedere openbaring vervulde mijn hart zich met meer liefde
Want liefde is wat meer kan worden

Nog nooit was alles zo goed

REVELATION

And then I saw
And it was wonderful
I didn’t saw because I got smarter
I saw because I had rejected my so called smartness and listened to a truth that I could not yet
And I said thank
There was nothing I could have done differently
Thank
That only was worthy

And I waited for another revelation to come to me
And it happened
Because whoever asks, will get
Always
And it got even clearer
Brighter
I said thank because it was the only thing
And my gratitude was even greater
And with every revelation, my heart filled with more love
Because love is what can become more

Never had everything been so good