Misschien vind je mijn schrijfstijl direct. Ik doe dat niet om jou te kwetsen maar vanuit liefde.
Op deze wijze spreek ik dát deel in jou aan dat deze taal begrijpt, namelijk het ego. Wellicht wordt het er boos, verdrietig of bang van. Dat is geen fijn gevoel maar weet dan dat het geraakt is en dit juist het doel was.
Die angst, boosheid en verdriet kun je alleen maar loslaten wanneer je bewust van ze bent geworden, ze ten volle in het licht staan en jij beseft dat ze je aankleven maar geen onderdeel van jouw werkelijke wezen zijn. Van groot belang is dat jij de redenen kent die ze veroorzaken. Dan zal je inzien dat de angst die erachter schuilgaat van het ego komt en ongegrond is.
Het ego is heer en meester in vermijding, maskering en ontkenning en juist daarom is het nodig hem stevig tot de orde te roepen. In het volle licht is geen ontkenning mogelijk. Weet dat de pijn die bij deze confrontatie kortstondig vrijkomt jouw leven ten goede zal komen en de altijd in jou aanwezige sluimerende pijn die het ego veroorzaakt teniet zal doen.

Eenmaal het kwetsbare ego met als zijn leugens onder ogen zal het zijn legitimiteit langzaam maar zeker verliezen. Dat kun je vergelijken met opnieuw geboren worden. Een geboorte die net als bij het ter wereld komen van een kind vergezeld zal gaan van pijn en vreugde. Uiteindelijk zal de vreugde zegevieren. 

Onbewust weet jij wel dat de teksten die jou boos maken iets fundamenteels in jou raken. Jou uitdagen. Gebeurt dit in het dagelijks leven dan gaat jouw ego in verzet en zal hij je laten geloven dat die ander de vijand is terwijl deze niets anders deed dan je een spiegel voorhouden. Deze persoon je een les gaf waarmee je, wanneer goed geleerd je dichter bij je werkelijke zijn brengt en je vrediger en gelukkiger wordt. 

Nu ben je hier. Je leest dit blog. Dat is een bewust of onbewust gedreven keuze die je hebt gemaakt. Besef dat iedere ontmoeting, in dit geval dit blog de potentie heeft jou dichter bij God te brengen. Je bent hier dus niet voor niets aanbeland. Trap nu je hier bent niet opnieuw in de valkuil die het ego keer op keer voor jouw bewustzijn graaft om er vervolgens overheen te walsen. Doorzie wat het ego keer op keer doet. Jou het labyrint inleiden terwijl je alleen maar open en eerlijk naar de losgekomen emoties hoeft te kijken die een ander, en in dit geval een blog bij je losmaakt. Je jouw onderbewuste hoeft te laten spreken waardoor je dan het ware antwoord leert kennen.
Het ego verteld jou dat dit eng is, je daar niet moet willen gaan. Alweer een grove leugen die jou weerhoudt vrede en rust te bereiken. Als het ego deel van jou was zou het je een gelukzalig en vredig gevoel toch nooit willen onthouden? Het zou toch het beste met je voor hebben?
De negatieve gevoelens die vrij komen tijdens ontmoetingen met mensen, verhalen en gebeurtenissen zijn niet van jou. Ze zijn van het angstige ego dat hevig in zichzelf en de dood geloofd. Het kent alleen de dood aangezien het niet bestaat. Want dood is niets.
Er is geen wereld los van ‘jou’. En er is geen ‘jij’ los van de wereld. Jij bent er één mee. Als één organisme. Het ego is dan ook geen werkelijk deel van jou. Het is een ingebeeld deel. Een gestoord deel. Een denkfout. Een deel dat ooit lang geleden in het denken van de mensheid is gekropen als een kronkelende eenheid verstorende slang. Een deel dat leugens verteld en de gelovigen deze leugens laat verspreiden. Zo zijn generaties op generaties gevangen geraakt in een leugenachtige illusie. Het verteld jou dat ‘jij’ er bent, en ‘de rest van de wereld’. ‘De rest van de wereld’, en ‘jij‘. Dat de enige manier om jezelf te beschermen betekend dat je je in moet dekken tegen de vijand, ‘de rest van de wereld’. Maar hoe kunnen je broeders en zusters waarmee je één wezen vormt jouw vijand zijn? Het wezen, de eenheid zou zichzelf in de staart bijten zoals het slangachtige ego ook doet. Keer op keer, op keer. Waarom denk je dat de wereld in verval is? Het valt zichzelf voortdurend aan zonder het te beseffen.

Maar weet je wat nu zo prachtig is. De herinnering aan wie jij werkelijk bent, namelijk het kind van God dat eeuwig in vrede leeft, is nog steeds aanwezig in jou. In de wereld. Er hoeven maar enkelen zich dit ten volle te herinneren en het ego zal zijn stem verliezen. Het ego is maar een kleine stem. En omdat het zo klein is moet het harder schreeuwen om gehoord te worden. Jij bent bij machte om die stem kleiner te maken en dan het ware woord van God te kunnen horen. En hoe sterker jij de stem van God weer waarneemt hoe meer de stem van het ego jou bevreemd. Hoe verder het van jou af gaat staan. Dat is de waarheid die zich sneller dan het licht zal verspreiden naar de rest van jouw wezen, je broeders en zusters. Tot slot zal de wereld zijn identiteit herinneren en het ego volledig verdwijnen. En dan zullen we samen in de Hof van Eden zijn.